-
1 appeal
[ə'piːl] 1. vi ( JUR)wnosić (wnieść perf) apelację, odwoływać się (odwołać się perf)2. n ( JUR)to appeal (to sb) for — apelować (zaapelować perf) (do kogoś) o +acc
to appeal to sb for mercy — prosić (poprosić perf) kogoś o łaskę
* * *[ə:pi:l] 1. verb1) ((often with to) to ask earnestly for something: She appealed (to him) for help.) zwracać się2) (to take a case one has lost to a higher court etc; to ask (a referee, judge etc) for a new decision: He appealed against a three-year sentence.) apelować3) ((with to) to be pleasing: This place appeals to me.) podobać się2. noun1) ((the act of making) a request (for help, a decision etc): The appeal raised $500 for charity; a last appeal for help; The judge rejected his appeal.) apel, apelacja2) (attraction: Music holds little appeal for me.) urok•
См. также в других словарях:
apelacja — ż I, DCMs. apelacjacji; lm D. apelacjacji (apelacjacyj) «odwołanie się od jakiejś decyzji, wyroku do wyższej instancji» Apelacja od wyroku. Prawo apelacji. Wnieść, założyć apelację. ◊ Bez apelacji «bez odwołania, bez dyskusji, bez sprzeciwu;… … Słownik języka polskiego
odwołalność — ż V, DCMs. odwołalnośćści, blm «prawo odwołania ze stanowiska» Odwołalność radnych przez wyborców … Słownik języka polskiego
środek — m III, D. środekdka, N. środekdkiem; lm M. środekdki 1. «miejsce mniej więcej jednakowo oddalone od końców przedmiotu, od krawędzi określonej powierzchni; część środkowa przedmiotu, powierzchni, punkt centralny, centrum; część środkowa odcinka… … Słownik języka polskiego
